"വെള്ളം ഇറക്കം പിടിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു."
മുതിര്ന്നവര് തമ്മില് സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടതും ഞങ്ങള് കുട്ടികള്ക്ക് കലി കയറി.
"ഒലക്ക. വെള്ളം ഏറ്റമാ.." ഞാനെന്റെ കൂട്ടുകാരനോട് തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. "ഇടവഴിക്കടവ് മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇനി വെള്ളത്തെ പിടിച്ചാല് കിട്ടൂല. മാത്രമല്ല നല്ല മഴക്കാറും കാറ്റുമുണ്ട്."
"വെള്ളം ഇനിയും പൊങ്ങും." എനിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല.
ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിപ്പുഴയും കൂടിച്ചേരുന്ന ഭാഗത്തോട് ചേര്ന്ന് ഒരു വലിയ തോട്. ആ തോട്ടിലൂടെയാണ് ചെറുവാടിയുടെ വിശാലമായ വയലേലകളിലേക്ക് ആദ്യം വെള്ളം കയറി തുടങ്ങുന്നത്. പുഴയില് ജലനിരപ്പ് ഒരു പരിധി വിട്ട് ഉയര്ന്നാല്പ്പിന്നെ വെള്ളം കവുങ്ങിന് തോട്ടത്തിലൂടെയും മറ്റും തള്ളിക്കയറി കുത്തിയൊലിക്കാന് തുടങ്ങും. അതിനു ഞങ്ങള് പറയുന്ന സാങ്കേതിക പദമാണ് 'ഇടവഴിക്കടവ് മുറിയുക' എന്നത്. ഞങ്ങളുടെ നിഘണ്ടുവില് ഇനിയും ഒരു പാടുണ്ട് ഇത്തരം വെള്ളപ്പൊക്കസംബന്ധിയായ സാങ്കേതിക പദങ്ങള്.
ദുരിതം പിടിച്ച കാലമാണ് എന്റെ നാട്ടിലെ മുതിര്ന്നവര്ക്ക് വെള്ളപ്പൊക്കസമയം. ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിയും കൂടി ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച് മത്സരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ മലര്വാടിയായ ചെറുവാടിയെ മുക്കിക്കളയുന്നു. നടന്നും വാഹനത്തിലും സഞ്ചരിക്കുന്ന റോഡിലൂടെ ഞങ്ങള് തോണിയില് യാത്ര ചെയ്യുന്നു. ധാരാളം വീടുകള് ഒഴിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. കൃഷികള് നശിക്കുന്നു. സ്കൂളുകളും മദ്രസ്സകളും കുടിയൊഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് താല്ക്കാലികാഭയ കേന്ദ്രമാകുന്നു. ഭൂരിഭാഗവും കൂലിത്തൊഴിലാളികളായത് കൊണ്ട് പണിയില്ലാതെ ആളുകള് കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
എന്നാല് ഞങ്ങള് കുട്ടികളുടെ സ്ഥിതി അതല്ല. വെള്ളപ്പൊക്കം എന്ന് കേട്ടാല് തന്നെ മനസ്സൊന്നു തുള്ളിച്ചാടും. സ്കൂളിന്റെ മടുപ്പിക്കുന്ന അച്ചടക്കത്തില് നിന്നും മാഷുടെ കയ്യിലുള്ള വടിയുടെ തുമ്പില് കറങ്ങുന്ന പട്ടാളച്ചിട്ടയിലുള്ള ജീവിതത്തില് നിന്നുമുള്ള മോചനമാണ് പ്രധാന കാരണം. കൂടാതെ, വെള്ളം കയറിയാല് പ്പിന്നെ ഞങ്ങള്ക്കതൊരു ഉത്സവം പോലെയാണ്. ട്യൂബുകളും വാഴപ്പിണ്ടികളും എന്ന് വേണ്ട വെള്ളത്തില് പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്ന എന്തിനേയും ജലസവാരിക്കും നീന്തിക്കളിക്കാനും ഞങ്ങള് ഉപയോഗിക്കും. ചൈനീസ് ജിംനാസ്റ്റിക് താരങ്ങളെ വെല്ലുന്ന മലക്കം മറിച്ചിലുകളും ഞങ്ങള് ഇക്കാലങ്ങളിലാണ് പരീക്ഷിക്കുക. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വീടിന്റെ കോലായില്ത്തന്നെ വെള്ളം കയറിയാലും ഇറക്കം പിടിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞങ്ങള്ക്കത് അസഹ്യമാണ്.
ഇതിത്രയും ഇവിടെ പറയാന് കാരണം 'ചളി'യാറ് മാസവും 'പൊടി'യാറ് മാസവുമായി ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ ഏതോ കോണില് ഒരു മൌനനൊമ്പരമായി ഇടം പിടിച്ചിരുന്ന, ആന പാത്തിയാല് പോലും മുങ്ങിപ്പോകുമെന്ന് നാട്ടുകാര് പറയുകയും വര്ഷാവര്ഷം യഥാസമയം വെള്ളത്തില് മുങ്ങിത്തന്ന് കുട്ടികളായിരുന്ന ഞങ്ങള്ക്ക് സന്തോഷമേകുകയും ചെയ്തിരുന്ന ആ റോഡിനു ശാപ മോക്ഷ(?)മായിരിക്കുന്നു. തെനേങ്ങപറമ്പിലെ പെരുവാളയെന്ന തോടിന്റെ മുകളിലുണ്ടായിരുന്ന, ഞങ്ങളുടെ വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ വെടി പറച്ചിലുകള്ക്കു വേദിയായിരുന്ന, ഒട്ടനവധി ആളുകള് അര്ദ്ധ രാത്രിയില് പ്രേതങ്ങളെ കണ്ടു പേടിക്കുകയും ഇരുമ്പുപാലം എന്നറിയപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കലുങ്കും ഓര്മയിലേക്ക് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മഴയത്ത് കുടയും ചൂടി മീന് കിട്ടിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഇര കോര്ത്ത ചൂണ്ടയും നീട്ടിപ്പിടിച്ച് എത്ര ദിവസങ്ങളാണ് ഇരുമ്പുപാലത്തില് കാലും തൂക്കി ഇരുന്നിട്ടുള്ളത്. ഈ റോഡ് ഇനി കേവലം പൊടിയും ചളിയും നിറഞ്ഞു കരഞ്ഞ മുഖവുമായി നില്ക്കുന്ന ഒരു നാട്ടു പാതയല്ല. ഒരു രാജപാതയുടെ പ്രൌഡിയിലേക്ക് അത് ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നു.
പത്തിരുപതു വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് യു പി സ്കൂളില് പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്താണ് ഞാന് സന്ധ്യാസമയങ്ങളില് ഉപ്പയുടെ വായില് നിന്നും പ്രതീക്ഷയുണര്ത്തുന്ന ഞങ്ങളുടെ റോഡിന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് കേട്ട് തുടങ്ങിയത്. ഇരുവഴിഞ്ഞിപ്പുഴക്ക് ഇടവഴിക്കടവില് പാലം വരുമെന്നും, അത്യാവശ്യം ഉയരമുണ്ടായിട്ടും ചെറിയ മഴയില് പോലും വെള്ളം കയറിയിരുന്ന റോഡ് ഉയര്ത്തിക്കെട്ടി കറുപ്പിച്ച് കുട്ടപ്പനാക്കി ശരം വിട്ട പോലെ വാഹനങ്ങള് ഒഴുകുന്ന ഒരു രാജപാതയാവുമെന്നും അന്നു മുതലേ എന്റെ മനസ്സില് പൂതി വെപ്പിച്ചതും അദ്ദേഹമാണ്.
വര്ഷക്കാലത്ത് ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിയും കൂടി ഒന്നിച്ചങ്ങു മുള്ളിയാല്പ്പിന്നെ പരന്നു കിടക്കുന്ന വയലിലും പറമ്പിലുമെല്ലാം വെള്ളം നിറഞ്ഞ് മുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കര കാണാത്ത കായല് മാത്രമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട റോഡ്. അവിടവിടെ ഇലക്ട്രിക് പോസ്റ്റുകളുടെ തലപ്പും കയ്യെത്തിപ്പിടിക്കാവുന്ന ഉയരത്തില് വൈദ്യുത കമ്പികളും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് വെള്ളത്തിനടിയില് അങ്ങനെയൊരു റോഡുണ്ടെന്ന കാര്യം പോലും ആര്ക്കും മനസ്സിലാവുമായിരുന്നില്ല.
രണ്ടു പതിറ്റാണ്ടോളം രാഷ്ട്രീയ തര്ക്കവിതര്ക്കങ്ങള്ക്ക് വേദിയാവുകയും പല തവണ നിയമനടപടികളുടെ നൂലാമാലകളില് പെട്ടുഴലുകയും ചെയ്തതിനു ശേഷം കഴിഞ്ഞ വര്ഷമാണ് റോഡിന്റെ പണി ആരംഭിക്കുന്നത്. മിന്നല് വേഗത്തില് പൂര്ത്തിയാക്കുകയും ചെയ്തു. വെള്ളത്തില് മുങ്ങുന്ന ഒരു കിലോമീറ്ററില് താഴെയുള്ള ഭാഗം ആറര മീറ്റര് ഉയരത്തില് കരിങ്കല്ഭിത്തി കെട്ടിയുയര്ത്തിയാണ് പണി പൂര്ത്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നത്. കോഴിക്കോട് നിന്നും എളുപ്പത്തില് ഊട്ടിയിലേക്കെത്താമെന്നതാണ് റോഡിന്റെ പ്രാധാന്യം. ഈ സ്വപ്നസാല്ക്കാരത്തിന് അഹോരാത്രം പണിയെടുത്ത ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട തിരുവമ്പാടി എം എല് എ ശ്രീ ജോര്ജ് എം തോമസിനെയും ഇക്കാര്യത്തില് തങ്ങളാല് ആവുന്നത് ചെയ്ത മറ്റെല്ലാ രാഷ്ട്രീയ-സാംസ്കാരിക നേതാക്കളെയും ഈ അവസരത്തില് സ്മരിക്കാതെ വയ്യ. കൂടാതെ ഞങ്ങള് ചെറുവാടിക്കാരുടെ സന്തോഷം ഇവിടെ പങ്കു വെക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മുതിര്ന്നവര് തമ്മില് സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടതും ഞങ്ങള് കുട്ടികള്ക്ക് കലി കയറി.
"ഒലക്ക. വെള്ളം ഏറ്റമാ.." ഞാനെന്റെ കൂട്ടുകാരനോട് തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. "ഇടവഴിക്കടവ് മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇനി വെള്ളത്തെ പിടിച്ചാല് കിട്ടൂല. മാത്രമല്ല നല്ല മഴക്കാറും കാറ്റുമുണ്ട്."
"വെള്ളം ഇനിയും പൊങ്ങും." എനിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല.
ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിപ്പുഴയും കൂടിച്ചേരുന്ന ഭാഗത്തോട് ചേര്ന്ന് ഒരു വലിയ തോട്. ആ തോട്ടിലൂടെയാണ് ചെറുവാടിയുടെ വിശാലമായ വയലേലകളിലേക്ക് ആദ്യം വെള്ളം കയറി തുടങ്ങുന്നത്. പുഴയില് ജലനിരപ്പ് ഒരു പരിധി വിട്ട് ഉയര്ന്നാല്പ്പിന്നെ വെള്ളം കവുങ്ങിന് തോട്ടത്തിലൂടെയും മറ്റും തള്ളിക്കയറി കുത്തിയൊലിക്കാന് തുടങ്ങും. അതിനു ഞങ്ങള് പറയുന്ന സാങ്കേതിക പദമാണ് 'ഇടവഴിക്കടവ് മുറിയുക' എന്നത്. ഞങ്ങളുടെ നിഘണ്ടുവില് ഇനിയും ഒരു പാടുണ്ട് ഇത്തരം വെള്ളപ്പൊക്കസംബന്ധിയായ സാങ്കേതിക പദങ്ങള്.
ദുരിതം പിടിച്ച കാലമാണ് എന്റെ നാട്ടിലെ മുതിര്ന്നവര്ക്ക് വെള്ളപ്പൊക്കസമയം. ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിയും കൂടി ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച് മത്സരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ മലര്വാടിയായ ചെറുവാടിയെ മുക്കിക്കളയുന്നു. നടന്നും വാഹനത്തിലും സഞ്ചരിക്കുന്ന റോഡിലൂടെ ഞങ്ങള് തോണിയില് യാത്ര ചെയ്യുന്നു. ധാരാളം വീടുകള് ഒഴിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. കൃഷികള് നശിക്കുന്നു. സ്കൂളുകളും മദ്രസ്സകളും കുടിയൊഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് താല്ക്കാലികാഭയ കേന്ദ്രമാകുന്നു. ഭൂരിഭാഗവും കൂലിത്തൊഴിലാളികളായത് കൊണ്ട് പണിയില്ലാതെ ആളുകള് കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
എന്നാല് ഞങ്ങള് കുട്ടികളുടെ സ്ഥിതി അതല്ല. വെള്ളപ്പൊക്കം എന്ന് കേട്ടാല് തന്നെ മനസ്സൊന്നു തുള്ളിച്ചാടും. സ്കൂളിന്റെ മടുപ്പിക്കുന്ന അച്ചടക്കത്തില് നിന്നും മാഷുടെ കയ്യിലുള്ള വടിയുടെ തുമ്പില് കറങ്ങുന്ന പട്ടാളച്ചിട്ടയിലുള്ള ജീവിതത്തില് നിന്നുമുള്ള മോചനമാണ് പ്രധാന കാരണം. കൂടാതെ, വെള്ളം കയറിയാല് പ്പിന്നെ ഞങ്ങള്ക്കതൊരു ഉത്സവം പോലെയാണ്. ട്യൂബുകളും വാഴപ്പിണ്ടികളും എന്ന് വേണ്ട വെള്ളത്തില് പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്ന എന്തിനേയും ജലസവാരിക്കും നീന്തിക്കളിക്കാനും ഞങ്ങള് ഉപയോഗിക്കും. ചൈനീസ് ജിംനാസ്റ്റിക് താരങ്ങളെ വെല്ലുന്ന മലക്കം മറിച്ചിലുകളും ഞങ്ങള് ഇക്കാലങ്ങളിലാണ് പരീക്ഷിക്കുക. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വീടിന്റെ കോലായില്ത്തന്നെ വെള്ളം കയറിയാലും ഇറക്കം പിടിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞങ്ങള്ക്കത് അസഹ്യമാണ്.
ഇതിത്രയും ഇവിടെ പറയാന് കാരണം 'ചളി'യാറ് മാസവും 'പൊടി'യാറ് മാസവുമായി ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ ഏതോ കോണില് ഒരു മൌനനൊമ്പരമായി ഇടം പിടിച്ചിരുന്ന, ആന പാത്തിയാല് പോലും മുങ്ങിപ്പോകുമെന്ന് നാട്ടുകാര് പറയുകയും വര്ഷാവര്ഷം യഥാസമയം വെള്ളത്തില് മുങ്ങിത്തന്ന് കുട്ടികളായിരുന്ന ഞങ്ങള്ക്ക് സന്തോഷമേകുകയും ചെയ്തിരുന്ന ആ റോഡിനു ശാപ മോക്ഷ(?)മായിരിക്കുന്നു. തെനേങ്ങപറമ്പിലെ പെരുവാളയെന്ന തോടിന്റെ മുകളിലുണ്ടായിരുന്ന, ഞങ്ങളുടെ വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ വെടി പറച്ചിലുകള്ക്കു വേദിയായിരുന്ന, ഒട്ടനവധി ആളുകള് അര്ദ്ധ രാത്രിയില് പ്രേതങ്ങളെ കണ്ടു പേടിക്കുകയും ഇരുമ്പുപാലം എന്നറിയപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കലുങ്കും ഓര്മയിലേക്ക് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മഴയത്ത് കുടയും ചൂടി മീന് കിട്ടിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഇര കോര്ത്ത ചൂണ്ടയും നീട്ടിപ്പിടിച്ച് എത്ര ദിവസങ്ങളാണ് ഇരുമ്പുപാലത്തില് കാലും തൂക്കി ഇരുന്നിട്ടുള്ളത്. ഈ റോഡ് ഇനി കേവലം പൊടിയും ചളിയും നിറഞ്ഞു കരഞ്ഞ മുഖവുമായി നില്ക്കുന്ന ഒരു നാട്ടു പാതയല്ല. ഒരു രാജപാതയുടെ പ്രൌഡിയിലേക്ക് അത് ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നു.
പത്തിരുപതു വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് യു പി സ്കൂളില് പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്താണ് ഞാന് സന്ധ്യാസമയങ്ങളില് ഉപ്പയുടെ വായില് നിന്നും പ്രതീക്ഷയുണര്ത്തുന്ന ഞങ്ങളുടെ റോഡിന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് കേട്ട് തുടങ്ങിയത്. ഇരുവഴിഞ്ഞിപ്പുഴക്ക് ഇടവഴിക്കടവില് പാലം വരുമെന്നും, അത്യാവശ്യം ഉയരമുണ്ടായിട്ടും ചെറിയ മഴയില് പോലും വെള്ളം കയറിയിരുന്ന റോഡ് ഉയര്ത്തിക്കെട്ടി കറുപ്പിച്ച് കുട്ടപ്പനാക്കി ശരം വിട്ട പോലെ വാഹനങ്ങള് ഒഴുകുന്ന ഒരു രാജപാതയാവുമെന്നും അന്നു മുതലേ എന്റെ മനസ്സില് പൂതി വെപ്പിച്ചതും അദ്ദേഹമാണ്.
വര്ഷക്കാലത്ത് ചാലിയാറും ഇരുവഴിഞ്ഞിയും കൂടി ഒന്നിച്ചങ്ങു മുള്ളിയാല്പ്പിന്നെ പരന്നു കിടക്കുന്ന വയലിലും പറമ്പിലുമെല്ലാം വെള്ളം നിറഞ്ഞ് മുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കര കാണാത്ത കായല് മാത്രമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട റോഡ്. അവിടവിടെ ഇലക്ട്രിക് പോസ്റ്റുകളുടെ തലപ്പും കയ്യെത്തിപ്പിടിക്കാവുന്ന ഉയരത്തില് വൈദ്യുത കമ്പികളും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് വെള്ളത്തിനടിയില് അങ്ങനെയൊരു റോഡുണ്ടെന്ന കാര്യം പോലും ആര്ക്കും മനസ്സിലാവുമായിരുന്നില്ല.
രണ്ടു പതിറ്റാണ്ടോളം രാഷ്ട്രീയ തര്ക്കവിതര്ക്കങ്ങള്ക്ക് വേദിയാവുകയും പല തവണ നിയമനടപടികളുടെ നൂലാമാലകളില് പെട്ടുഴലുകയും ചെയ്തതിനു ശേഷം കഴിഞ്ഞ വര്ഷമാണ് റോഡിന്റെ പണി ആരംഭിക്കുന്നത്. മിന്നല് വേഗത്തില് പൂര്ത്തിയാക്കുകയും ചെയ്തു. വെള്ളത്തില് മുങ്ങുന്ന ഒരു കിലോമീറ്ററില് താഴെയുള്ള ഭാഗം ആറര മീറ്റര് ഉയരത്തില് കരിങ്കല്ഭിത്തി കെട്ടിയുയര്ത്തിയാണ് പണി പൂര്ത്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നത്. കോഴിക്കോട് നിന്നും എളുപ്പത്തില് ഊട്ടിയിലേക്കെത്താമെന്നതാണ് റോഡിന്റെ പ്രാധാന്യം. ഈ സ്വപ്നസാല്ക്കാരത്തിന് അഹോരാത്രം പണിയെടുത്ത ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട തിരുവമ്പാടി എം എല് എ ശ്രീ ജോര്ജ് എം തോമസിനെയും ഇക്കാര്യത്തില് തങ്ങളാല് ആവുന്നത് ചെയ്ത മറ്റെല്ലാ രാഷ്ട്രീയ-സാംസ്കാരിക നേതാക്കളെയും ഈ അവസരത്തില് സ്മരിക്കാതെ വയ്യ. കൂടാതെ ഞങ്ങള് ചെറുവാടിക്കാരുടെ സന്തോഷം ഇവിടെ പങ്കു വെക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.